Wrak F53.9

Opis stanowiska

Wrak F53.9 to pozostałości płaskodennego, bezmasztowego statku pomocniczego (lichtugi), używanego do żeglugi przybrzeżnej oraz komunikacji i przewozu towarów pomiędzy portem a statkami na redzie. W rzucie z góry wrak przedstawia się jako płaska konstrukcja drewniana o wrzecionowatym kształcie, składająca się z dębowych klepek poszycia o szerokości 25 cm, łączonych na styk oraz sosnowych denników. Rozpoznano także wręgi kolankowe mocowane metalowymi bolcami do denników oraz fragmenty pasa dolnego jednej z burt. Pasy poszycia uszczelniane są listwą, mocowaną w specjalnie wyżłobionych wypustach. Wymiary obiektu są następujące: długość 25,6 m, szerokość 6,2 m.

Okoliczności odkrycia

Wrak F53.9 odkryła grupa płetwonurków z Gdyni we wrześniu 2002 roku. Informacje o nowo odkrytym wraku do NMM przekazali Leszek Więckowski oraz Marek Semir Sydia.

Lokalizacja

Obiekt zalega na głębokości 16 metrów, w odległości ok. 7 mil morskich na północ od wejścia do portu gdańskiego.

Przebieg badań

Prace archeologiczne na stanowisku prowadzono w październiku i listopadzie 2003 roku. Przy pomocy kratownicy o wymiarach 3x1 m wykonano pomiary oraz dokumentację rysunkową wraka, ponadto sporządzono dokumentację fotograficzną oraz wideo. Podwodne badania inwentaryzacyjne wraka przeprowadzono w latach 2006 i 2015.

Chronologia

Wyniki badań dendrochronologicznych wskazują, iż najwcześniejsza data budowy jednostki to rok 1854. Drewno użyte do budowy pochodzi z dorzecza środkowej lub górnej Wisły.